Review: Nioh Collection

Review: Nioh Collection

Waar veel gamemakers probeerden te kapitaliseren op het succes van Dark Souls, was het Team Ninja die met Nioh dit veruit het beste deed. Een jaar na het tweede deel kunnen we nu aan de slag met de Nioh Collection, wat helemaal krachtig wordt op de PlayStation 5.

In de bundel vinden we niet alleen Nioh en Nioh 2, de prequel die eigenlijk alles stroomlijnde en vele malen beter maakte, maar ook de uitbreidingen en patches. Heb je nog nooit een Nioh-game gespeeld, dan kan ik je zeker aanraden om direct bij het tweede deel te beginnen. Aan het verhaal mis je weinig omdat het voor het eerste deel afspeelt en het introduceert zoveel nieuwe concepten die de game nog interessanter maken. Daarnaast worden er best wat concepten, omgevingen en vijanden uit het eerste deel gerecycled, dus ook op dat vlak loop je niet achter. Alles oogt daarbij super strak in 4k en speelt vloeiend zonder framedrops tot wel 120 frames per seconde wanneer jouw TV of monitor dit aankan.

Even schrikken

Waar de Dark Souls games de reputatie hebben om moeilijk te zijn, kan het drievoudige wel gezegd worden over Nioh. Moeilijk, maar eerlijk dat dan weer wel. Zeker in de openingsfases van de games, waar ik nog streed met de systemen en controls bleken zeer uitdagend. Nioh is een namelijk een game met ontzettend diepe systemen en gooit deze allemaal vrijwel direct op je af. Toegegeven heeft Nioh 2 een tutorial area die alles wat langzamer uiteenzet, maar oog in oog met de eerste Yokai (zwaardere vijand) was al die kennis toch ver te zoeken. Vele gefaalde pogingen volgende, maar wel zag ik wat er fout ging, hoe ik het beter kon doen en motiveerde het me om beter te worden. En dat, dat is waar de meeste Dark Souls klonen in falen – Team Ninja begrijpt dit als geen ander en maakt een bikkelharde, maar eerlijke game die ontzettend belonend is.

Diepgang in diepgang

Want systemen heeft Nioh te over: niet alleen zijn er de verschillende stances, waarbij de ene meer schade doet, maar je ook vatbaarder maakt voor aanvallen en een verdedigende. Maar ook een stance die je moeilijker te raken en wendbaarder maakt. Wendbaar ben je hoe dan ook, want het onderscheidende aan Nioh is dat het de logge actie van een Souls game, verruilt voor snelle, soepele combat. Naast de stances is er een grote verscheidenheid aan ranged en melee wapens om uit te kiezen, te upgraden en onder controle te krijgen. Je zit met Nioh niet echt vast aan een wapen, je kunt feitelijk alles wel leren zolang je de stats er maar op toespitst. Wel is het aan te raden om wapens te kiezen die goed met elkaar samen gaan, maar er wordt ruimte gelaten om te vinden wat voor jou werkt en je kunt aanpassen.

Feudaal Japan

Het meest bijzondere is echter de setting. Geen duistere kastelen en grote skeletten, maar prachtige kleurrijke wereld van het Japan in de jaren 1500. Maar niet alleen speelt het in op dit tijdperk met de prachtige kenmerkende bouwstijl, maar ook op de mythologie uit de tijd. Iedere vijand is een mens of monsterachtige Yokai, die variëren van klein tot gigantisch. Omdat we met een Soulslike te maken hebben zal je geen seconde te veel zelfvertrouwen moeten hebben omdat iedere vijand al snel dodelijk kan zijn. Denk aan de kleine Gaki, die een ooit mens was en op zichzelf niet een grote dreiging lijkt. De mooie lore card erbij legt echter uit dat deze Yokai nu verdoemt zijn om aas te eten, dus wanneer je een vijand in buurt van hen verslaat zal hij deze direct opeten en ineens gigantisch worden!

Yokai-vorm

Maar de echte check komt wanneer je met de grotere minibaas achtige Yokai uitkomt en de meer traditionele eindbaas aan het einde van een level. Deze gevechten ga je niet winnen zonder je volle arsenaal van stances, blokkeren, ontwijken en het herstellen van je ki-punten door op de juiste momenten te concentreren nodig hebben. Maar ook de nieuwe Yokai vorm die je tijdelijk kunt aannemen voor gigantisch schade, zeker wanneer je het paart met de juiste elementen waar de tegenstander zwak voor is. Mocht je hier toch moeite mee hebben is het oproepen van menselijke (en computergestuurde) hulp erg gemakkelijk gemaakt bij ieder savepunt. Zolang je maar onthoudt, om even netjes te buigen.

Conclusie

Het spelen van Nioh en Nioh 2 is nog nooit beter geweest als in deze Nioh Collection. De framerate is fantastisch en de game oogt prachtig in een heerlijke, maar straffende game die de structuur van Dark Souls combineert met snelle actie combat. Instappen bij het tweede deel is prima te doen en zelfs aan te raden gezien zoveel stroomlijnt en uitbreidt. Vergeet echter niet dat er altijd hulp in te roepen is zodat deze moeilijke game nooit uitzichtloos wordt. De vele systemen kunnen wat overweldigend zijn, maar wie doorzet vindt hier echt een parel.

Sander Noordijk

Review: Nioh Collection