Puzzelgames zijn er in alle soorten en maten. Denk aan Candy Crush en Tetris, maar ook aan de puzzels die je normaal gesproken in puzzelboekjes vindt, zoals Sudoku. Persoonlijk ben ik groot fan van Nonogrammen en waar er daar al een hoop games van zijn op de Nintendo 3DS en Switch in de vorm van Picross, was er tot nu toe nog geen één die daaromheen een verhaal maakte. Tot Murder by Numbers.
Als je van buiten af kijkt naar Muder by Numbers is het simpelweg een visual novel waarin je een verhaallijn volgt en tussendoor puzzels moet oplossen. Het sfeertje van Murder by Numbers daarentegen is bijzonder. Het geeft wat 80s vibes af, terwijl het zich naar mijn weten gewoon in de huidige tijd afspeelt en met name de personages stelen de show.
Hoofdpersoon Honor is een actrice in een detective serie en wanneer zij daar ontslagen wordt, moet zij door omstandigheden haar voormalig acteerwerk gebruiken om verschillende moorden op te lossen. Dit doet ze echter niet alleen, maar samen met een cast aan vrij excentrieke, maar vooral karakteristieke personages. De flamboyante ‘gay friend’, de norse rechercheur en de veel te naïeve robot SCOUT als sidekick.
De naïviteit van deze koddige partner komt vooral perfect naar voren in een missie waarin er een moord wordt gepleegd voor een transclub, er meerdere drag queens en mensen uit de LGBTQ community voorbij komen als verdachten. De nodige lesjes over hoe mensen aangesproken willen worden op een goede manier gegeven en hoewel ik ze niet in een dergelijke game had verwacht, paste het perfect in de betreffende zaak.
Bewijsstukken
Naast de nodige humor is SCOUT er ook voor het ontcijferen van bewijsstukken wat je doet door middel van de Nonogram puzzels. Niet bekend mee? Nonogrammen zijn puzzels waarbij je de blokjes van een raster moet inkleuren. Aan de randen rondom staat aangegeven hoeveel blokjes je in die rij moet invullen en het is aan jou om er achter te komen welke dat dus zijn. In de trailer bovenaan deze review zie je al een aantal voorbij komen.
Het feit dat het een visual novel is waar puzzels in verwerkt zijn, komt vooral naar voren in de moeilijkheidsgraad. Die is amper aanwezig. Met een druk op de schouderknop krijg je een handige assist te zien waarin je kan zien in welke rij je een zet kan maken, maar zelfs als je dan nog vast zit kan je de game hints laten geven (tegen de prijs van een lagere eindscore). Op geen enkel moment heb ik deze echter nodig gehad.
Fouten kunnen alleen tijdens de puzzels gemaakt worden, maar worden niet aangegeven tot je er zelf bent achter gekomen omdat je de puzzel niet kan afmaken. In de verhaal secties moet je soms ook keuzes maken aan de hand van de bewijsstukken om iemand bijvoorbeeld aan te wijzen als de schuldige, maar omdat je hier onbeperkt de kans krijgt om antwoorden te kiezen tot je de juiste hebt, ontbreekt hier een gevoel van uitdaging. Wel moet ik toegeven dat ook deze keuzes vrij voor de hand liggend zijn en ik eerder een verkeerde antwoord aanklikte omdat ik te snel door de tekst heen aan het klikken was. Visual novel games zoals de Phoenix Wright serie doen dit een stuk beter, waar je tussen de gameplay door ook rekening moet houden met de keuzes die je maakt om geen Game Over te krijgen. De verhaallijnen zelf en het subplot omtrent SCOUT wisten mij wel te boeien tot het eind, maar iets meer uitdaging had geen kwaad gekund.
Conclusie
Ben je op zoek naar een game waar jij je Nonogrammen (Picross) puzzels kan maken op je Switch, dan zijn de Picross games mogelijk beter vanwege de uitdaging die hier mist. Dat haalt echter niet weg dat Murder by Numbers een leuke game is als je van dergelijke puzzels houdt.
Murder by Numbers is nu beschikbaar voor de Nintendo Switch en PC. Voor deze review is de Switch-versie gebruikt
Marc de Haas
