Review: Monster Hunter Rise

Monster Hunter Rise

Nadat jarenlang Nintendoplatformen het thuis van de Monster Hunter-serie leek te zijn, ging de serie in 2018 terug naar Sony. Belangrijker nog: Monster Hunter World bleek de eerste game die echt dingen wilde veranderen en meer toegankelijk maakte voor de nieuwe spelers, terwijl de Switch opgezadeld met ports van de oude, logge stijl Monster Hunter van voorheen. Gelukkig is daar nu Monster Hunter Rise!

Capcom’s triomfantelijke terugkeer naar het Nintendo platform is er zeker een om te vieren, gezien het voortbouwt op wat Monster Hunter World zo briljant maakte. Een continuerende wereld en geen opgeknipte stukjes kaart met lange laadschermen bijvoorbeeld. Maar ook makkelijker te begrijpen systemen, uitgebreidere wereld, meer begeleiding in de vorm van tutorials en veel quality of life verbeteringen.

Rise heeft ook zijn eigen verbeteringen zoals de toevoeging van de Palamute, een hondachtige partner die met je meevecht maar ook bereden kan worden voor super snelle verplaatsing door de wereld. Maar ook de Wirebugs welke je stukken laten ziplinen en tegen steile wanden (of grote monsters) op laten springen. Alles zorgt ervoor dat het bewegen door de wereld van Monster Hunter Rise nog fijner aanvoelt.

Grote monsters, grote wapens

In de essentie is de serie nooit veranderd en die basis is dan ook in Rise ontzettend sterk. Zoals de naam doet vermoeden jagen we op gigantische monsters en ga je epische gevechten met hen aan. Monster Hunter is geen simpele hack ‘n slash, maar vraagt bedachtzame combat en dat je uiterst goed gebruikt maakt van je toolset en omgeving. De combat is te vergelijken met Dark Souls: taai maar eerlijk, met langzame aanvallen die je goed dient te timen. Maar ook dodgen met i-frames waarin je tijdelijk niet geraakt kan worden en uiterst belangrijk stamina management.

De monsters zelf hebben geen levensbalken, dus dien je zelf te zien hoever je bent aan de hand van het gedrag van het wezen. Dit kan zich uiten in furieuze aanvallen, maar ook dat het dier hinkend de aftocht blaast waarop jij er achteraan kan. Heb je het monsterlijke wezen verslagen, dan kerf je daar onderdelen uit die je vervolgens weer in uitgebreide wapen- en armour sets kunt verwerken. De gameplayloop van steeds nog een monster omdat je dan net dat coole armour stuk kunt krijgen werkt mega verslavend – al helemaal als je je bedenkt hoe fijn Monster Hunter Rise speelt.

Systemen op systemen

Er is dan ook een hoop om rekening mee te houden op je weg naar- en tijdens het gevecht. Helaas track je de monsters niet echt meer, maar vind je de iconen van grote monsters reeds op de kaart. In den beginne moet je ze eerst een keer gezien hebben voor je weet wie wat is, dus er komt nog wel wat bij kijken. Voor je begint is het een trouw onderdeel van de serie om eerst te eten, wat weer stat boosts met zich mee geeft zoals een attack bonus of meer hitpoints. Maar daarnaast moet je zorgen dat je stamina op peil blijft en deze blijft actief teruglopen.

Aanvullen door middel van het eten van een goede steak of rantsoen lost dit op; en ja, je kunt rustig op je dooie akkertje het spit erbij pakken in een missie en dat versie stuk vlees in een medium rare steak doen veranderen. Daarnaast is het uiterst belangrijk dat je wapen scherp blijft en dus zal je meerdere malen in je missie het wapen moeten slijpen. Vroeger betekende dit stoppen met spelen en geknield de slijpsteen erbij pakken, maar als stroomlijning laat Rise dit ook toe terwijl je op de rug van je Palamute rijdt. Ook nieuw is het het bereiden van de monsters, waarbij je als een marionet het monster laat slaan, bewegen of hard tegen een muur of vijand laat rennen.
Monster Hunter Rise

Prachtig om te zien

Dit alles spat van je scherm af op de Nintendo Switch. We hebben hier dan ook te maken met dezelfde RE Engine van Capcom waar Resident Evil 7 en het aanstaande Village op draaien, evenals Monster Hunter World. Keerzijde is wel dat de resolutie behoorlijk laag is, waardoor het geheel wat pixelated over kan komen. De actie is daarentegen een soepele 60 fps die zelden tot nooit dipt, waardoor dit gemakkelijk te vergeven is. Monster Hunter Rise kent prachtig vormgegeven werelden met grotten, dorpjes en mooie natuurverschijnselen; of je nu in de woestijn, jungle of op de ijsvlakte bevindt en belangrijker nog, voelt de wereld levend. Andere kleine monsters doen hun eigen ding, maar kunnen ten prooi vallen aan de grote monsters. Waar anderen zich juist met het gevecht willen bemoeien met als absolute top wanneer twee grote monsters elkaar treffen!

Online die werkt

Nintendo heeft niet altijd de beste staat van dienst met zijn netcode, maar de online componenten in Monster Hunter Rise werken feilloos. Zonder moeite vond ik mensen om de exacte missie mee te doen die ik graag wilde en speelde ik vele hunts met mensen van over de hele wereld. Ook mooi is dat progressie die je online met andere boekt ook voor jouw offline eigen campagne telt, waardoor je geen zaken dubbel hoeft te doen die je niet wilt. Daarbij is er zoveel te doen in Monster Hunter Rise, dat het zeer gemakkelijk uren optelt. Voor je het weet verandert ‘‘nog even een hunt doen’ in vier uren van je avond die spontaan verdwenen zijn – en ja, dat is fantastisch.

Conclusie

Het heeft even geduurd, maar met Monster Hunter Rise heeft Nintendo eindelijk weer een echte Monster Hunter game voor zichzelf. En wat voor één! Rise speelt soepel, oogt prachtig en kent dezelfde verslavende gameplay loop die de serie groot maakte. Alles is hier, van de grote verscheidenheid aan wapens tot de soms complexe systemen en heerlijke combat. Tel dat op met geweldig werkende online mogelijkheden en Monster Hunter Rise is zeer gemakkelijk aan te raden aan nieuwkomers en veteranen.

Sander Noordijk

Monster Hunter Rise