Nadat THQ begin dit jaar failliet werd verklaard, was de toekomst van de Saints Row-serie onzeker geworden. Gelukkig heeft Deep Silver de licentie overgekocht en zijn ze verder gegaan met het werken aan Saints Row IV. Maar hoe bevalt het uiteindelijke eindproduct?
Super Powered President
In Saints Row IV gaat het verhaal van jouw (zelfgemaakte) Saints-leider gewoon door en niet op de minste manier. In de eerste tien minuten wordt de hoofdrolspeler namelijk al gepromoveerd tot president van Amerika, met acteur Keith David (Mass Effect, Cloud Atlas) als jouw vicepresident. Het is een tipje van de sluier hoe maf en krankzinnig dit is, want tijdens een persconferentie wordt de aarde aangevallen door buitenaardse wezens genaamd de Zin. Bijna al je teamgenoten worden tegelijkertijd met jou opgezogen in het moederschip waarna je wakker wordt in een computersimulatie. Aan de speler de taak om te ontsnappen uit de simulatie, zijn teamgenoten te redden en daarbij de volledige United States of America ontdoen van de alienbedreiging.
Al snel krijgt één van je teamgenoten de mogelijkheid om de simulatie te hacken waardoor jij superkrachten krijgt. Denk hierbij aan supersnel sprinten, extra grote sprongen of ijskrachten waarmee je vijanden kunt bevriezen. Om deze powers te upgraden zijn er door de hele stad blauwe Data Clusters verspreidt. Overal waar je kijkt zie je wel blauwe streepjes code en als je er genoeg hebt gevonden, kan je door middel van een handig menuutje de krachten sterker maken. Zo sprong mijn president binnen een uurtje al over volledige wolkenkrabbers heen. Saints Row IV is ook een stuk verticaler geworden dan zijn voorganger, nu je ook op alle daken kunt rondrennen en verkennen.
De superkrachten komen ook met een aantal negatieve kanten. Zo zijn door het extra snelle rennen auto’s bijna overbodig geworden, je rent ze namelijk allemaal met gemak voorbij. Het extra hoge springen geeft problemen bij het precieze springwerk. Doordat de game nu meer de hoogte in gaat, zijn er ook een aantal platformsegmenten in verwerkt. Zodra je de superjump een aantal keer hebt geüpgrade zorgt een tikje op de A knop er al voor dat je over huizen heen springt, totaal niet handig als je een klein sprongetje wilt maken.
Makkelijk
Saints Row IV is geen moeilijke game. Door de superpowers voel je je al snel oppermachtig en dit wordt alleen maar versterkt door het feit dat alle vijanden health laten vallen als ze verslagen worden. Vuurwapens hoeven bij kleinere aliens niet gebruikt te worden, want met een melee-aanval vallen ze gelijk neer waarna je de gevallen health orbs meteen absorbeert om opgelopen schade te repareren. Door de superpowers zijn de bestaande activiteiten als Insurance Fraud, waarin je zoveel mogelijk schade aan jezelf moet doen door tegen alles aan te crashen, ook ‘gesuperfied’. De bedragen die je moet behalen liggen veel hoger, maar zijn vergeleken bij Saints Row 3, nog steeds makkelijk te voltooien.
Grof en humoristisch
Saints Row is ooit begonnen als franchise die erg vergeleken werd met GTA, niet gek want je bent met criminele activiteiten bezig in een grote open wereld. De laatste jaren heeft de serie een omwenteling gemaakt, want waar GTA serieus is gebleven is Saints Row met ieder deel krankzinniger geworden. Saints Row the Third was al over-the-top te noemen, maar deel vier legt hier zonder problemen gewoon een stap bovenop. Juist door de alieninvasie en de digitale wereld zijn er veel nieuwe wapens terug te vinden, de één nog gekker dan de ander. Wat dacht je bijvoorbeeld van een Alien Probe weapon die je regelrecht in het achterste van je vijanden ramt of een Dubstep Gun.
Niet alleen in de wapens is de krankzinnige Saints Row-humor terug te vinden, ook de missies en situaties waar de hoofdpersoon in beland zijn weer erg humoristisch en overdreven te noemen. Zo moest ik al vroeg in de game een alienschip zien te ontsnappen terwijl door de speakers keihard ‘What is Love’ van Haddaway galmt.
Expansion Pack
Saints Row IV was eigenlijk ooit bedoeld als expansion pack voor Saints Row the Third, het vorige deel van de serie. Uiteindelijk bleken de plannen van developer THQ voor te groots te zijn en werd besloten om van ‘Enter the Dominatrix’ een volledig nieuw deel van te maken; Saints Row IV. Jammer genoeg is aan alles te zien in Saints Row IV dat dit geen volwaardig nieuw deel is. Zo zijn er amper nieuwe activiteiten en degene die zijn toegevoegd, zoals het hacken van winkels, kunnen eerder gezien worden als blokkade dan als leuk.
De graphics zijn nog steeds op een kleine verbetering na in de neonlichteffecten amper veranderd en de framerate lijkt er zelfs op achteruit te zijn gegaan. Zodra er teveel explosies, vijanden en andere voorwerpen in beeld komen, kan het scherm gigantisch schokken. Juist in een game waarin verwoesting prominent aanwezig is mag dat niet gebeuren. Ook zitten er nog flink wat bugs en glitches in de game, zo is het meerdere keren gebeurd dat ik dwars door de grond heen zakte en na een lange valpartij weer op straat werd neergezet. Ook op het gebied van geluid zijn er aardig wat bugs. Geluidseffecten ontbreken en soms start de muziek niet.
Ik ben een erg groot fan van Nolan North zijn stemwerk. De afgelopen jaren zijn er maar weinig games uitgekomen waarin zijn stem niet zat (check ook vooral zijn IMDB-pagina) en moest lachen toen ik in de character creator een aparte ‘Nolan North’ voice optie zag staan. Des te gekker keek ik op toen ik er achter kwam dat zijn stem – naar mijn idee – niet thuis hoort in de Saints Row serie. Wat het geheel nog vreemder maakt is dat Nolan North ook andere stemmen in de game inspreekt, waardoor je aan het begin van het spel hem al ‘tegen zichzelf’ hoort praten. Misschien dat ik hem dan toch te vaak heb gehoord de afgelopen maanden?
Conclusie
Saints Row IV is grof, over the top en compleet krankzinnig. Hier ligt tegenwoordig ook echt de charme, waarmee het zich weet te onderscheiden van de GTA-reeks. Jammer genoeg is Saints Row IV geen volwaardig nieuwe game te noemen en voelt het meer aan als een uitbreiding op deel drie. Toch is Saints Row IV door de nieuwe superkrachten formule en de grappige/foute dialogen een vermakelijke game met erg veel content. Tenminste, als je langs de vele bugs en besturingsproblemen heen kan kijken…