Recensie: Mikal Cronin, Paradiso Amsterdam

Paradiso, Amsterdam

Er was iets bijzonders aan de hand in de kleine zaal van Paradiso. Het concert van Mikal Cronin was niet uitverkocht, maar toch viel er in de zaal het een en ander op.

Tussen het publiek stonden namelijk opvallend veel muziekjournalisten en mensen uit de muziekindustrie (en het schijnt dat zelfs Stephen Malkmus aanwezig was). Voor het kleine podium stonden veel meer professionele fotografen dan je normaal gesproken bij een concert in deze zaal ziet. Je kunt daarom gerust spreken van een kleine hype rondom Mikal Cronin. Een terechte hype overigens, want de muziek op zijn recent verschenen album MCII is van zeer hoge kwaliteit. Denk hierbij aan klassieke gitaarpop met invloeden uit vooral de jaren 70 en 90.

Verschil in dynamiek

Opvallend is dat als de band opkomt de muzikanten nog eerst uitgebreid de instrumenten gaan stemmen. Er is dus verre van sprake van een gelikte show, maar als de eerste tonen worden ingezet is het meteen goed. Mikal Cronin speelt zelf gitaar en krijgt daarbij nog eens hulp van twee andere gitaristen waardoor de liedjes lekker stevig worden aangezet. Halverwege het concert valt ook op dat de band geen setlist gebruikt, maar dat de bandleider aangeeft welk nummer er ingezet moet gaan worden. Toch klinkt de band goed op elkaar ingespeeld. De liedjes op MCII hebben veel verschil in dynamiek en dat verschil tussen hard en zacht pakt live ook goed uit. Zeker als de gitariste plaatsneemt achter een keyboard (in het prachtige Weight) of een viool (Change) gebruikt.

Hoe verder het concert vordert hoe langer Cronin zijn nummer rekt. De eerste nummers zijn nog redelijk integrale versies van de albumtracks, maar later op de avond is er ruimte voor improvisatie. Dit bestaat vooral uit lekker dik aangezette fuzzy gitaar en feedback. Vooral Change vliegt lekker uit de bocht. Na een hele korte pauze (waarin de drummer niet eens tijd heeft om haar schoenen weer aan te trekken) komt de band nog voor 1 nummer terug, een lekker stevige cover van Whole Wide World van Wreckless Eric. Het album vonden we al fantastisch, nu zijn we ook fan van de liveshows van Mikal Cronin. Ga hem zeker zien als hij komend weekend speelt tijdens Le Guess Who? in Utrecht.