Met een groot ijsblok in de achterbak van haar auto is Eva op weg naar het dorp waar ze opgroeide. Ze heeft een uitnodiging gekregen om de dood van boerenzoon Jan te herdenken. Waarvoor dient dat blok ijs? En hoe en waarom is Jan overleden?
In Het Smelt, de debuutroman van de Vlaamse Lize Spit komen de antwoorden op deze vragen heel langzaam, maar ook heel onvermijdelijk naar boven drijven. Het boek is knap onderverdeeld in 3 verhaallijnen die elkaar afwisselen: de reis van Eva naar de boerderij waar Jan woonde, een terugblik op het jaar 2002 en een terugblik op de jeugd van Eva. Omdat je als lezer al weet dat er iemand is doodgegaan en dat Eva een groot blok uit in haar auto heeft ben je steeds op zoek naar aanknopingspunten.
Coming of age
Het boek is een mooi voorbeeld van een coming of age-roman of misschien zelfs wel een bildungsroman. Zodra de puberteit zich aandient veranderen de verhoudingen tussen Eva en haar enige twee klasgenoten: Laurens en Pim. Die laatste is trouwens het broertje van Jan. Ook schetst Lize Spit een mooi beeld van het gezin waarin Eva opgroeit waar alcoholisme, onverschilligheid, obsessies en het gebrek aan warme liefde een grote rol speelt.
Ondanks dat er een duistere wolk boven het verhaal hangt is een groot deel van Het Smelt lichtvoetig, grappig en herkenbaar. Knap weet Spit de typische problemen en gedachten van een jonge puber te omschrijven. Dit maakt Eva tot een zeer sympathieke hoofdrolspeler. De dramatische wending die het verhaal maakt komt daarom des te hard aan. Het Smelt is een verhaal dat nog lang in je gedachten blijft spoken. Zelfs als het ijs allang is gesmolten.