Recensie: Johnny Cash – American VI: Ain’t No Grave

Met Ain’t No Grave is de serie American Recordings die Johnny Cash samen met Rick Rubin opnam bij het zesde deel uitgekomen. Ondanks dat Johnny Cash al een aantal jaar niet meer leeft, wist Rubin toch weer een prachtige cd samen te stellen.

De opnamen stammen uit de periode tussen het overlijden van Johnny’s vrouw June Carter en zijn eigen dood. Als therapie tegen het verdriet en het verzet tegen zijn eigen dood probeerde de ernstig zieke Cash zo veel mogelijk muziek op te nemen. Dood, eeuwig leven en verdriet lopen dan ook als een rode draad door alle nummers heen. Toch is de plaat niet deprimerend te noemen. Cash gaf zelf regelmatig aan niet bang zijn voor de dood. Zo zingt hij in het titelnummer “There ain’t no grave, that can hold my body down”. Aan de ene kant is dat een teken dat de zwaar gelovige Cash uitkeek naar de dag dat hij zijn vrouw weer in zijn armen kan sluiten en tegelijkertijd is het voor de luisteraar een verwijzing naar het feit dat de muziek van zo’n grote artiest nog lang zal blijven voortbestaan.

Directe vrienden

Vanwege het feit dat de nummers op deze plaat zijn opgenomen tussen de vele ziekenhuisopnamen van Johnny Cash door, is dit album enigszins een trendbreuk met de vorige delen. Op de voorgangers pakte producer Rick Rubin regelmatig uit door Cash nummers van bands als Nine Inch Nails, Soundgarden, U2 en Depeche Mode te laten coveren en liet hij beroemde muzikanten als Flea en John Frusciante van de Red Hot Chili Peppers langskomen. Deze plaat is veel intiemer, de begeleiding is in handen van directe vrienden die de laatste jaren veel in de buurt waren.

Ook is de keuze van nummers wat behoudender, maar daarom niet minder mooi. De bekendste artiest die Cash dit keer covert is Sheryl Crow. Verder zijn er veel oude en bijna vergeten liedjes die Cash nog in zijn hoofd had opgenomen. Opvallende aanwezige daarbij zijn het Hawaiiaanse volksliedje Aloha Oe, Cool Water (dat in een Nederlandse vertaling een hit was van de Chico’s) en de gospel Satisfied Mind met zijn prachtige tekst. Jeff Buckley nam het nummer overigens ook vlak voor zijn dood op.

Op de cd staat expliciet aangegeven dat met dit album de koek op is, maar na het veelvuldig beluisteren van Ain’t No Grave (met als gevolg dat alle eerdere delen van American Recordings en de box Unearthed ook weer uit de kast zijn gehaald) mogen we toch hopen dat Rick Rubin binnenkort nog eens goed kijkt of er toch niet iets op de plank is blijven liggen.