Recensie: Inside Llewyn Davis

folkzanger Llewyn Davis

Als het op filmmaken aankomt zijn de broers Joel en Ethan Coen een buitencategorie. Iedere keer weten ze weer met een knap gemaakte film aan te komen die liefhebbers van de beter cinema steeds weer weten te bekoren. Drie jaar na het geweldige True Grit is er nu Inside Llewyn Davis. De film gaat pas op 5 december draaien in de Nederlandse bioscopen, maar wij zagen de film al tijdens de Amsterdam Film Week.

Inside Llewyn Davis speelt zich af in het New York van de vroege jaren 60. Om precies te zijn: de folkscene in Greenwich Village in 1961. Llewyn Davis (Oscar Isaac) is een van die folkzangers, maar helaas zonder veel succes. Zijn muziek klinkt goed, maar geld komt er niet binnen. Sterker nog: Llewyn heeft geen dak boven zijn hoofd en probeert iedere avond weer een logeeradres te regelen. Deze manier van leven maakt het niet allemaal makkelijker op. Zo logeert hij bij de rijke professor Mitch Gorfein (Ethan Phillips), maar laat daar de kat ontsnappen. Dat lijkt een klein detail, maar blijkt na afloop een belangrijk detail. Tijdens de film zelf zijn de acties van Llewyn tijdens het logeren bij folkduo Jim (Justin Timberlake) & Jean (Carey Mulligan) even van groter belang. Het zou namelijk zomaar kunnen zijn dat Llewyn zijn collega Jean zwanger heeft gemaakt. In ieder geval eist ze geld voor een abortus. Geld dat Llewyn nou net niet heeft.

Odyssee

Zo zien we Llewyn zonder winterjas rondlopen in besneeuwd New York op zoek naar geld en een plek om te slapen. In een ultieme poging om het misschien ergens anders te maken reist hij uit pure wanhoop af naar Chicago om daar misschien wel voet aan de grond te krijgen. Tijdens die reis krijgt de opvallende kijker de eerste tekenen te zien van de dubbele bodem in Inside Llewyn Davis. Iets waar de Coen Brothers steeds vaker mee werken. Waar bijvoorbeeld in A Serious Man het Bijbelse boek Job als rode draad door het verhaal liep, is dat hier Homerus. De zaal waar Llewyn een optreden probeert te regelen heet Gate of Horn. Alhoewel deze zaal echt heeft bestaan, is het een directe verwijzing naar de Odyssee, een klassiek dichtepos over een rondzwervende man. In de film zitten nog meer verwijzingen, maar daarmee vertellen we net even te veel over het verhaal. Deze theorieën moet je dus zelf maar ontdekken of nalezen zodra de film in de bioscopen draait.

folkzanger Llewyn Davis
Een film over een folkzanger kan natuurlijk niet zonder muziek. De nummers die Llewyn zingt zijn erg mooi, maar voldoen helaas niet aan de mode van het moment in de film. Liever hoort men de stompzinnige teksten van Jim & Jean. Bij dat duo is het leuk om Justin Timberlake eens iets anders te zien en horen zingen dan hij gebruikelijk doet. Ondanks dat je steeds het idee hebt naar een verkleden Timberlake te kijken zie je ook dat hij heel veel plezier in het acteren heeft. En dat hij goed kan zingen heeft hij natuurlijk allang bewezen. Vrijwel alle personages in de film zijn gebaseerd op bestaande figuren uit de Village Folk-scene. Ook hier is het een leuk spelletje voor de kenner om zien wie wie is. Je merkt overduidelijk dat de Coen Brothers niets aan het toeval overlaten. Als klopt en heeft soms meerdere betekenissen. Dit in tegenstelling tot veel Hollywoodfilms die een script hebben die van de toevalligheden aan elkaar hangt of waar na kritische inspectie niet veel van overblijft.

Joel en Ethan Coen hebben het alweer voor elkaar gekregen om een intelligente film te maken die ook nog eens zeer vermakelijk is. Inside Llewyn Davis is een film met goede muziek, humor en de nodige diepgang. Verplichte kost dus voor filmliefhebbers.