Haruki Murakami – Luister naar de Wind, Flipperen in 1973

Luister naar de Wind en Flipperen in 1973

Met dit boek met daarin twee verhalen is nu al het werk van Haruki Murakami in een Nederlandse vertaling verschenen. Luister naar de Wind en Flipperen in 1973 zijn de eerste twee verhalen die Murakami schreef.

De vertaling van deze twee werken bleef lang uit omdat Haruki Murakami zelf niet zo heel tevreden over de kwaliteit ervan is. Ze zijn geschreven in een periode voordat hij fulltime als schrijver aan de slag ging.

Toch zijn de verhalen interessant voor de fans van het werk van Murakami en dat om meerdere redenen: ten eerste omdat de twee verhalen samen met De Jacht op het Verloren Schaap de zogenaamde trilogie van de Rat vormen. In De Jacht krijgt de hoofdpersoon op een gegeven moment brieven van een oude vriend met de naam Rat. Hierin verwijst hij naar zaken uit het verleden die in beide verhalen van dit nieuwe boek voorkomen. Of de personen uit de drie verhalen dezelfde zijn of dat ze op elkaar zijn gebaseerd is niet voor de volle 100% duidelijk, maar connecties zijn er zeker.

Connecties tussen de verhalen

Dit gaat ook op voor de twee verhalen uit dit nieuwe boek. Het personage Rat is overduidelijk dezelfde persoon (ook in De Jacht), maar de echte hoofdrolspeler is dat misschien wel of misschien niet. Haruki Murakami voert in alle gevallen een naamloze hoofdrolspeler op waarvan ook niet alle achtergronden en details bekend zijn en worden. Het is in ieder geval wel mooi om de connecties tussen de verhalen te ontdekken. Centraal daarbij staan Rat en een bar van een Chinees met de naam Jay.

Haast verontschuldigend las ik meerdere keren dat Luister naar de Wind en Flipperen in 1973 niet zo goed zijn als het latere werk van Murakami. Ik begon daarom aan het boek met lage verwachtingen, maar dat viel reuze mee. Ik geef toe: ik ben een liefhebber van het werk van Murakami, maar de kwaliteit van de verhalen vond ik prima. Ze kunnen zich in geen geval meten met de dikke romans waarin Murakami alles uit de kast haalt, maar ze zijn zeer leesbaar. Luister naar de Wind vond ik de beste van de twee. Flipperen in 1973 komt naar mijn mening wat langzaam op gang. Het gaat te lang over eigenlijk niets. Zo gaat het pas op bladzijde 100 van de 164 over flipperen. at overigens wel opviel is dat in Flipperen in 1973 regelmatig de uitdrukking Luister naar de Wind te lezen valt.

Vreemde meisjes

Voor de fans van de Japanse schrijver is genoeg te ontdekken. Veel elementen die later terug komen zie je hier al voorbij komen: liefde voor muziek, vreemde meisjes, onbeantwoorde liefdes, onverklaarbare verschijnselen en vooral hoofdrolspelers die een tikje wereldvreemd zijn.

Dit grappig vormgegeven boek is niet echt de ideale manier om te beginnen aan het oeuvre van Haruki Murakami, maar is vooral bedoeld voor de fans die al zijn werk verslinden (en die zijn er volop!). Die zullen, ondanks het matige niveau, genieten van dit boek.