Review: Call of Duty Modern Warfare 2 Campaign Remastered

Review: Call of Duty Modern Warfare 2 Campaign Remastered

Hoewel het grootste deel van Call of Duty’s actieve spelersbasis all-in is op de multiplayer, waren het juist de sterke single player campaigns die mijn aandacht trokken aan het einde van de jaren 2000. Na de remaster van de originele Modern Warfare, voorziet Activision ons enigszins onverwachts met meer spectaculaire shooter actie in Modern Warfare 2 Campaign Remastered. Prachtig om te zien en een genot om te spelen, al voelden sommige onderdelen toch nog wel recht uit 2009.

Explosief, dat is toch wel hoe de Michael Bay-achtige actiescènes van de Modern Warfare campaigns aanvoelden. Het biedt je geen moment rust tussen alle explosies, instortende gebouwen, neerkomende helikopters en natuurlijk de constante barrage van vijandelijk vuur en granaten. De eerste Modern Warfare moderniseerde de first-person shoot tot wat deze vandaag dag is en deze opvolger verfijnde deze vervolgens. Met als gevolg dat wapens uitstekend voelen om te vuren en de actie je erin zuigt, omdat je het niet lang overleeft wanneer je niet in dekking gaat.

Memorabel

Voor hoe lang het geleden is dat ik de 4-urige campaign doorspeelde, herinnerde ik me eigenlijk ieder set piece. Van het sluipen in de sneeuw, wat escaleert tot een sneeuwscooter ontsnapping, tot het beschermen van Burger Town als laatste bastion van een vervallen Amerika – het blijven stuk voor stuk sterke momenten. Uiteraard kent ook deze Remaster de controversiële No Russian missie, waarbij je undercover gaat als terrorist tijdens een massa beschieting op een druk vliegveld. Het is aan jou om wel of niet te schieten op onschuldige en ongewapende mensen, wat ervoor zorgde dat de missie over te slaan was – zo ook in 2020. Toch ontkom je er niet aan om te vuren op politie, wat de bedoelde politieke lading ietsjes ondermijnt.

Niet van deze tijd

Ook memorabel, maar niet geheel in de positieve zin, is hoe ouderwets Modern Warfare 2 Campaign Remastered aanvoelt. Het schieten, de wereld en hoe het je door set pieces heen loodst, zijn een dikke prima – maar je moet toch erkennen dat je eerder een veredelde cameraman bent dan zelfsturende soldaat. Je volgt altijd iemand anders, opent nooit zelf een deur en hebt geen enkele eigen macht om een situatie naar je hand te zetten. Geregeld rende ik voorbij aan mijn team, waarna ik moest wachten tot zij op hun bestemming aangekomen waren. Volg je dit allemaal langzaam en trouw, dan voelt Modern Warfare 2 Campaign Remastered wel heel cinematisch, maar het staat in schril contrast met wat we vandaag de dag verwachten van een shooter als dit. Daarbij had ik de grootste moeite met het onderscheiden van mijn teamgenoten en de vijand. Erg vervelend in een videogame die friendly fire bestraft met het herstarten van secties.

Oogt fantastisch

Toch maakt het geheel een hoop indruk op je moderne scherm; opgepompt naar een native 4K op de PlayStation 4 (de enige plek om het te spelen op het moment van schrijven) oogt Modern Warfare 2 Remasterd op vele momenten als een game van nu. Pas bij de brandende voorwerpen, houterige personages en niet consistente lichteffecten begint dit te dagen. Toch is het geen straf om de game te zien en de prestaties van deze remaster zakken nergens onder de 60 frames per seconde. Hierdoor blijft de intense actie altijd soepel en dat is nu juist wat Modern Warfare 2 Campaign Remastered zo sterk maakt. De 4-urige campaign lijkt wat kort, zeker gezien er geen multiplayer bijgesloten is, maar door de intensiteit ervan is dit geen bezwaar. Daarnaast is er een hoop herspeel-waarde te vinden in de mods die het vinden van Intel (collectibles) nu opleveren.

Een blik naar vroeger, maar nog steeds de moeite waard

Modern Warfare 2 Remastered voelt dan ook als goede waarde, wanneer je kijkt naar de kwaliteit van de game en diens behandeling in deze remaster. Het gebrek aan multiplayer is een gemis voor de die hards, maar wie voor een intense en spraakmakende campaign vol actie komt, heeft in Modern Warfare 2 één van de beste. Enkel het ouderwetse gameplay design en kleine grafische smetjes geven prijs dat we hier met een elf jaar oude game te maken hebben. Deert je dit niet, grijp dan je assault rifle en duik dan in die wereld. Oh en Stay Frosty.

Sander Noordijk

Call of duty