Recensie: Call of Duty: Black Ops 2

call of duty black ops 2

Een nieuw jaar een nieuwe Call of Duty. Je kunt er tegenwoordig bijna je klok op gelijk zetten, of er komt in November een nieuwe Call of Duty uit. Na een tussenstap van Infinity Ward met Modern Warfare 3, is Treyarch nu terug met een sequel voor hun Black Ops gedeelte van de serie. De eerste Black Ops werd ontvangen met veel lof. Door de vernieuwende gameplay, een verrassend single player verhaal en vooral de Zombie modus, staat deze Call of Duty bij veel mensen nog altijd in hun top Call of Duty games. Is Call of Duty Black Ops 2 net zoals het eerste deel een hit, of is het (zoals bij Modern Warfare 3 het geval was) weinig vernieuwend…

Call of Duty Black Ops II is een game die uit drie verschillende gedeeltes bestaat. In mijn recensie behandel ik ze alle drie apart.

Single Player
Het verhaal van de eerste Black Ops draaide volledig om de Koude Oorlog en bracht een verhaal met een gigantische plottwist, waardoor uiteindelijk niets was wat het bleek. Deel twee speelt zich het grootste gedeelte af in het jaar 2025, met zo nu en dan een flashback-missie in de jaren 80. De speler kruipt in de huid van David Mason, de zoon van Black Ops-hoofdpersoon Alex Mason. Er is een nieuwe Koude Oorlog uitgebroken tussen China en Amerika. En alsof dat nog niet genoeg was, is er de mysterieuze groepering ‘Cordis Die’ die, onder leiding van visionair Raul Menendez, burgers tegen de regering wilt opzetten en zo wraak wilt nemen op Amerika.

Treyarch heeft met Raul Menendez een bad guy geprobeerd neer te zetten waar je medelijden mee moet krijgen. Dit doen ze door je in bepaalde missies met hem zelf te laten spelen. Je krijgt te zien waar zijn haat richting Amerika en bepaalde personages vandaan komt. Het gebeurd niet vaak in een game dat je op een manier als deze de gedachtengang van een vijand te zien krijgt, het geeft het verhaal extra diepgang. Uiteindelijk begrijp je de bedoelingen van Menendez, maar hij bleef in mijn ogen de bad guy, persoonlijk had ik geen medelijden met de man.

Grootste punt dat op de schop is gegaan in Black Ops 2 is de verhaalvertelling. Tijdens het spelen vorm jij je eigen verhaal door acties die je tijdens het spelen, bewust en onbewust, maakt en belangrijke keuzes in filmpjes die consequenties hebben voor het verhaal. Dit heeft als resultaat dat dit de eerste Call of Duty is met meerdere eindes (zes verschillende in totaal). Het is dan ook echt vermakelijk om de eindes van andere spelers te horen zodra je de single player hebt uitgespeeld. Voor het eerst in de serie loont het dus om het verhaal meerdere malen uit te spelen.

Zoals we langzamerhand gewend zijn geraakt van de Call of Duty-games, is het verhaal een grote rollercoaster aan explosies en speciale sequences. Black Ops 2 is daar geen uitzondering op. Het ene moment schiet je met bazooka’s vanaf de rug van een paard helikopters uit de lucht, een ander moment vlieg je door een vernietigde stad in een straaljager. Iedere missie heeft zo zijn eigen set pieces, de één nog meer over the top dan de andere.

Net als in de vorige Call of Duty games van Treyarch, blijkt de developer niet bang te zijn om de schokkende beelden van een oorlog te laten zien. Verbrande lichamen, opgezwollen drijvende lijken, vliegende lichaamsdelen alles wordt volledig in beeld gebracht. Black Ops 2 is dan ook geen game voor tere zieltjes.

Nieuw zijn de Strike Force-missies, waarin je meerdere units tegelijkertijd onder je hoede hebt. Dit kan vanuit een strategisch punt in de lucht bestuurd worden, maar je kan ook ieder moment een soldaat/robot/turret kiezen en de vijanden zelf te lijf gaan. Hoe stoer en vernieuwend dit concept ook klinkt, het werkt gewoon niet lekker. Je computergestuurde teamgenoten zijn de minst intelligente die ik in tijden heb gezien. Ze komen vast te zitten, nemen de meest vreemde paden om op hun locatie te komen, of vertikken het gewoon om ook maar één stap te zetten wat resulteert in dat je iedere soldaat zelf moet besturen. Nadat je de eerste Strike Force missie achter de rug hebt, kun je daarna zelf kiezen om verder te gaan met het verhaal of met Strike Force levels. Als je het best mogelijke einde wilt behalen moeten deze missies wel gedaan worden.

De stemacteurs in dit deel zijn niet de minste. Acteurs als Michael Rooker (The Walking Dead), Gary Oldman (The Dark Knight Rises), Sam Worthington (Avatar) en Michael Keaton (Batman) hebben hun stem, en in sommige gevallen zelfs gelijkenis, aan de soldaten gegeven. Grafisch is het spel nu echt verouderd. Het is niet lelijk, want gezichten en graphics zien er nog altijd redelijk uit voor de huidige standaard, maar het wordt hoog tijd dat Infinity Ward en Treyarch aan een nieuwe grafische engine gaan werken. Call of Duty Black Ops II draait nog altijd op dezelfde engine als de eerste Modern Warfare uit 2007.

Multiplayer
Hoe goed de single player ook is, merendeel van de gamers zullen deze overslaan en Black Ops 2 kopen voor de multiplayer.
De multiplayer van Black Ops 2 is wat je van een moderne Call of Duty kunt verwachten, namelijk: gigantische chaos en snelle gameplay. Er zijn dit jaar amper vernieuwingen terug te vinden, geen nieuwe speelmodi, geen nieuwe revolutionaire gameplay. Het is weer meer van hetzelfde. Iets dat wel erg is uitgebreid is het customizen.

De online modus van de eerste Black Ops stond bekend om het customizen. Zo kon je voor alle wapens skins unlocken om ze een nieuw uiterlijk te geven, je eigen persoonlijke embleem vormgeven en die zelfs op je wapens weergeven. In deel twee zijn ze een stap verder gegaan en introduceren ze het ‘Pick Ten’-systeem. Waar in de vorige delen je uitrusting standaard bestond uit: twee wapens, drie perks en verschillende granaten, kunnen spelers nu alles zelf kiezen. Wil je geen hoofdwapen en meer perks? Geen probleem! Een pistool met 4 attachments? Het kan allemaal ingesteld worden, alleen zit er wel een ‘maar’ aan vast. Je kan maar tien dingen uitkiezen. Dit zorgt ervoor dat je vooral in het begin aan het finetunen bent welke voorwerpen het beste bij jou passen.

Ook nieuw zijn de Scorestreaks. Voorheen moest je een bepaald aantal kills maken waarna je, bijvoorbeeld extra kills kon maken door een helikopter rond te laten vliegen door het level. In Black Ops 2 gaat het niet meer om de kills maar om de punten die je met een slachtoffer maakt. Ook tellen punten, die je verdient met assists en scorestreaks zelf, mee voor een hogere bonus.

Een groot probleem van de multiplayer ligt bij het weer terugkomen in het spel, zodra je gekilled bent. Het gebeurd veel te vaak dat je gespawned wordt bij vijanden in de buurt, met als resultaat dat je binnen een seconde of twee al weer dood bent. De multiplayer is sinds de moderne snellere delen al een stuk frustrerender geworden en dit maakt het er niet beter op.

call of duty black ops iizombies 2jpg

Zombies
Geïntroduceerd als geheim einde in World at War was de Zombie modus een geinig extraatje. In de eerste Black Ops kreeg het al zijn eigen modus. En was het uitgebreid met een vleugje krankzinnig achtergrondverhaal, waarin je met historische figuren als Kennedy en Castro de zombies te lijf ging. Het concept is simpel: met maximaal vier personen moet je een gebied verdedigen tegen hordes zombies die steeds moeilijker werden.

Ditmaal hebben de zombies meerde modi gekregen. Het klassieke ‘verdedig één plek tot je dood gaat’ is weer terug in de modus met de toepasselijke naam Survival. De Tranzit-modus is de grootste vernieuwing aan het zombie gedeelte. Hierbij ga je met maximaal 4 spelers verschillende maps af per bus. Dit kan voor bijzondere taferelen zorgen als bijvoorbeeld de bus al met jou erin wegrijdt, terwijl de rest van je team nog op de huidige locatie blijft. De locaties zijn divers en in ieder gebied zijn andere wapens en geheimen te vinden. Het is een verslavend grappige modus die ik persoonlijk leuker vind dan de hele multiplayer zelf.

Conclusie
Ieder jaar weer zeg ik tegen mezelf: “Dit jaar sla ik Call of Duty over!” Toch staat ieder deel van de reeks bij me in de kast. Elke versie heeft tot nu toe een verbetering erin gehad die mij aanspreekt. Bij de nieuwe Black Ops zijn dat deze keer de sterk vernieuwde single player en zombie modus. Ondanks dat de graphics nu zwaar verouderd zijn, moet dit geen argument zijn om de nieuwe Call of Duty te halen.
Call of Duty Black Ops 2 is namelijk een totaal pakket voor iedere shooter fan. Als je niet iemand bent, die voor de single player gaat zijn er de nieuwe maps in de multiplayer en de uitdaging om de voor jou perfecte uitrusting te vinden….tot volgend jaar de nieuwe Call of Duty weer uitkomt.

Call of Duty Black Ops II is nu verkrijgbaar voor: Xbox 360, Playstation 3, PC en de Wii U

Recensie: Marc de Haas