Recensie: Angels & Airwaves – Love: Part II

angels airwaves love part two artwork

Angels & Airwaves. De band die bekend staat als ‘de-band-van-die-van-blink’. Niks mis mee! Tom DeLonge wist toen hij er aan begon in ieder geval zeker dat z’n muziek gehoord ging worden. Prima reclame voor zijn synthesizer-bandje dus! Iets wat mij vanaf album één, We Don’t Need To Whisper, erg weet te bekoren overigens.

Met I-Empire wist de band het eerste album nog een erg goed vervolg te geven, maar met dit ‘Love-project’ weten ze mijn aandacht voor het eerst in hun carrière niet vast te houden. Project? Ja, bestaande uit twee deeltjes. Waar het eerste deel nog enigszins te pruimen is, staat het tweede vol met herhalingen van melodieën. Schaamteloos gejat van voorgaande albums. Niet bijster origineel dus. Zoals het gehele album. Dit hebben we allemaal al gehoord. Waren de eerste twee albums nog lekker vernieuwend, dat idee hebben ze voor dit album overboord gegooid.

Eerlijk toegegeven, er staan best leuke nummers op (Anxiety en All That We Are zijn goed te pruimen), maar het Love-project is mijns inziens een beetje mislukt. Mocht je niet bekend zijn met deze band; luister de twee eerste platen en laten de laatste twee lekker links liggen. Dan hoop ik ondertussen dat de mannen hun originaliteit weer aanspreken en eindelijk weer een goede plaat in elkaar draaien. Tot die tijd draai ik Neighbourhoods, het laatste meesterwerk van blink-182. Precies, die altijd briljante band van ‘die-van-Angels-&-Airwaves’.

Niels van den Berg