Recensie: Deadpool

deadpool is de ultieme antiheld

Van alle superhelden uit het universum van Marvel is Deadpool de meest geschifte. Er is daarom lang getwijfeld of deze held een eigen film mocht krijgen. Gelukkig is het groene licht gekomen en kunnen we nu in de bioscoop genieten van een van de meest originele en geflipte actieheldenfilms ooit gemaakt.

Ook voor mensen die niet bekend zijn met Deadpool of andere helden is de film prima te doen. Je kunt zonder enige kennis plaatsnemen in de bioscoopstoel en je overgeven aan wat komen gaat. Het begin is al meteen goed: vette actie, bruut geweld en zieke humor. De toon is direct gezet. Via flashbacks zie je wat er precies aan de hand is. Je ontdekt dat Deadpool eerst de oorlogsveteraan Wade Wilson en dat hij smoorverliefd is op zijn Vanessa. Als blijkt dat Wade een ernstige vorm van kanker heeft gaat hij in zee met een schimmige organisatie die zegt hem te kunnen genezen. Onder leiding van de sadistische arts Francis geneest Wade ook daadwerkelijk, maar hij moet daar een hoge prijs voor betalen. Vermomd als Deadpool zint hij op wraak op deze Francis en hoopt hij het hart van Vanessa weer te veroveren.

IKEA-kasten en Crocs

Het verhaal is dus simpel en dat is ook prima want het personage Deadpool verzuipt daarom niet in ingewikkelde plotwendingen en bombastische actiescènes. In de film is veel ruimte voor humor. Veel daarvan is grof en plat (vooral masturberen is een geliefd onderwerp), maar er zijn ook subtielere grappen over IKEA-kasten en Crocs. Heel leuk zijn de scenes waarin Deadpool de vierde wand doorbreekt. Hij richt zich dan regelrecht tot de kijker in de zaal. Dit zorgt in de combinatie met de hoge dosis grappen en flauwigheden voor een mooi tegenwicht voor het vele geweld. Een mooi voorbeeld daarvan is de quote I’m about to do to you what Limp Bizkit did to music in the late ’90s of de verwijzing naar 127 Hours.

Regisseur Tim Miller laat met deze gedurfde film een frisse wind waaien door een Hollywood waarin net even te veel films met actiehelden worden gemaakt. Antiheld Deadpool is de redder van dit genre. Het enige minpunt wat ik aan Deadpool kan bedenken is dat Careless Whisper geen nummer van Wham! is maar een soloplaat van George Michael. (ja, ook cheesy muziek komt volop aan bod in Deadpool).

deadpool en negasonic teenage warhead