Recensie: Run The Jewels, TivoliVredenburg

Run The Jewels live in Utrecht

We Are The Champions van Queen is een nummer dat je heel gedoseerd moet inzetten. Een willekeurige band die met dit nummer het podium opkomt zou wat kansloos overkomen, maar niet Run The Jewels. Deze hiphop-supergroep is momenteel de coolste en hipste band ter wereld.

De timing van het concert was perfect want in de dagen ervoor kwamen van veel toonaangevende muziekbladen en -sites de jaarlijsten binnen. Daarop preek het album Run The Jewels 2 steevast in de hoogste regionen. Zo noemde Pitchfork het het beste album van het jaar. Met zoveel prijzen op zak mag je dus opkomen met We Are The Champions.

De setting van het concert was simpel en old school. Niets meer dan 2 MC’s en een DJ die af en toe meerapte. Meer dan dat was er ook niet nodig: het duo Killer Mike en El-P is inmiddels uitgegroeid toen een perfect samenwerkende machine, de nummers van vooral het laatste album zijn ijzersterk en het publiek had er meer dan zin in. Alle ingrediënten voor een geslaagde avond waren dus vooraf al aanwezig.

Anthems

Met gemak wist Run The Jewels het ook allemaal waar te maken. De raps flowden lekker, ze betrokken het publiek goed bij de show en er was tussendoor tijd voor zowel humor als serieuze zaken. En natuurlijk waren er meer dan genoeg anthems zoals Close Your Eyes, Blockbuster Night en Oh My Darling Don’t Cry waarbij het publiek echt helemaal los ging. Dit alles maakte het een gedenkwaardig avond.

Helaas waren er ook wat minpunten te noemen: het geluid was niet goed. De raps waren niet goed te volgen. Zoiets zou niet mogen in een splinternieuwe zaal. De beats klonken prima, de raps kwamen niet uit de verf. Dat het desondanks toch een groot feest is geworden zegt iets over de kwaliteit van Run The Jewels. Ook had de lichtman wel wat meer zijn best mogen doen. Alleen blauw licht is wel wat saai en zorgt voor slechte foto’s. Maar gelukkig wist Run The Jewels dit allemaal te overstijgen met hun briljante nummers en energieke show. Toch blijft in mijn achterhoofd spelen hoe goed het kunnen zijn als de techniek meer hun best had gedaan.