Recensie: Faberyayo – Coco

faberyayo coco

Je moet maar durven als rapper: een album maken dat zich het best laat omschrijven als een ode aan de huiselijkheid. Nu is Faberyayo natuurlijk sowieso al een klasse apart in ons land. Waar de meeste rappers tekstueel blijven vervallen in clichés, durft Faberyayo het aan om een heel album te wijden aan de kleine dingen die hem gelukkig maken.

Dat is in de eerste plaats zijn vriendin, die hij in de single Een Echte als ‘echte prinses’ omschrijft. Verder zijn eten, drinken, boeken, films en kat Baby Miko de grote inspiratiebronnen op Coco. Dingen die iedereen wel kan waarderen. Dat is ook de reden dat Faberyayo glansrijk wegkomt met de liedjes die voor het zelfde geld vreselijk burgerlijk zouden kunnen zijn.

Humor

In de eerste plaats komt dat door de lome rapstijl, maar de ontwapende eerlijkheid doet de rest. En natuurlijk de humor. Zo kennen we Solonaise al van de mixtape Het Grote Gedoe, maar zo tussen soortgelijke nummers is helemaal een juweeltje: “Met mijn zonnebril op in bed. Ik heb een feestje in mijn eentje. Niks te schaften met de wereld, dus dat vier ik nu een beetje.” Iedereen heeft wel eens een dag waarop je in niets zin hebt, maar alleen Faberyayo weet het zo te verwoorden.

Al deze relaxtheid voelt zich prima thuis bij de productie van Benny Sings. Hij voorziet de lome raps van een mix van jaren 80 radiofunk en de popliedjes van Prince. Vooral in afsluiter Zomaar staat heel ver af van de hiphopbeats die je een rapper verwacht en heeft een heerlijk zomers klinkend Braziliaans arrangement. We wisten al dat Faberyayo creatief en productief is, maar Coco blijft ons desondanks verrassen. We zijn nu al benieuwd wat de beste man nog meer in petto heeft.