Recensie: HoZaC Blackout Festival dag 1

video 1024x769
Terwijl de camera’s van de wereld gericht zijn op McCormick Place, het gigantische congrescentrum aan de zuidkant van Chicago, was er voor de horde liefhebbers van “counter culture” een ideale gelegenheid om na een lange dag demonstreren dan wel andere dingen doen een goede gelegenheid om even bij te komen: HoZaC, het in lokale kringen legendarische punklabel, presenteerde voor de achtste keer het driedaagse Blackout festival in de Empty Bottle. Een goeie gelegenheid om de pols te nemen bij de lokale, nationale en (in sommige gevallen) internationale punk / garage / hardcore scene.

De vrijdagavond begon rustig, qua publiek althans. Het zaaltje, dat zo’n 250 mensen kan huisvesten, was verre van uitverkocht en bij de eerste nerveuze lokale bands eigenlijk zo goed als leeg. De avond kwam pas een beetje op gang toen rond half 10 de smeerlappen van Video het podium betraden. De hyperactieve zanger Daniel Green liet er geen twijfel over bestaan dat hij de enige nominatie is om ooit The Hives’ Howlin’ Pelle Almqvist’s rol van meest theatraal arrogante frontman over te nemen (“You are welcome” klonk het na elk nummer), en de begeleidende band zette de eveneens Hives-achtige punkrock ’n roll nog een versnelling hoger in dan hun Zweedse concollega’s.

davila 666 768x1024
davila 666

Na Video was het tijd voor Spider Fever uit San Diego. Op plaat een leuke actieve band, maar live een stuk minder charismatisch dan de muziek nodig heeft. Dat laatste kon niet gezegd worden voor de vrijdag-afsluiter Davila 666. Het zevental uit Puerto Rico heeft in de Verenigde Staten een respectabele reputatie opgebouwd door constant te touren met de garage rock met licht tropische invloeden, en met een hoop Spaanse schuttingtaal. De prijs voor het beste optreden, én voor de beste snor van deze openingsavond ging dan ook naar deze feestbeesten.

Daarmee kwam dag 1 ten einde, met veel, HEEL veel lekkers in het vooruitzicht voor de rest van het weekend.

Jacco Kuipers