Recensie: Fabriclive 61: Pinch

fabriclive 61 cover

Voor diegenen die niet weten wat Fabric is of doet: een kleine introductie. Fabric is een club in Londen. Het gebouw ligt in de wijk Islington, recht tegenover de bekende Smithfield Meat Market.

In 2007 werd Fabric door DJ Magazine (die ook de poll doet voor beste DJ ter wereld) tot ’s werelds beste club gekroond. In de jaren daarna eindigde Fabric steevast in de bovenste regionen van de Champions League van discotheken.

Naast een club is Fabric ook een platenmaatschappij. Sommige van de sets die op vrijdag- of zaterdagnacht worden gedraaid, komen uit op het label. In de afgelopen jaren hebben vele grote namen uit de internationale dancescene een set gedraaid in de Londense club. Denk aan namen als Dave Clarke, Goldie en Pearson Sound. Voor FabricLive nummer 61 is Rob Ellis, oftewel Pinch gevraagd om een set te doen op vrijdagavond.

Eigen producties

Pinch komt uit Bristol en is een grote naam in dubstepwereld en is de oprichter van Tectonic, het platenlabel waar bekende namen als Martyn, 2562 en Joker singles en EP’s hebben uitgebracht. FabricLive 61 begint en eindigt met Venom van Distal. Een mooie start en finish van deze mixtape, en daartussen gebeurt er muzikaal van alles. Het eerste kwartier verloopt vrij rustig met wat dubby techno. Daarna volgt de overgang naar de eerste van vier eigen producties van Pinch. Rooms Within A Room is niet meteen de meest spannende plaat, maar is wel de opmaak naar het meest dansbare onderdeel van deze mix. De overgang tussen In Dreams van Pinch & Quest en Swims van Boddika & Joy Orbison is het moment dat de voetjes echt van de vloer kunnen gaan. Maar na vier minuten word het feestje abrupt afgebroken door een bijna filmische, instrumentale pauze met veel dramatiek en violen (Hessra van Roly Porter). Waarna het betere beukwerk zijn intrede doet in FabricLive61.

Ik vind het jammer dat Pinch voor een ‘intermezzo’ kiest in plaats van het creatief mixen van platen om zo tot het hardere onderdeel te komen van de mix. Bij mij komt het wat gemakzuchtig over door bijna alle BPM weg te halen om daarna van muzikale stijl te veranderen. Naar mijn mening heeft het publiek geen ‘rust’ nodig tijdens een set van een grote naam als de dubsteppionier uit Bristol.

Ontploft

Het tweede deel van de plaat is een stukje spannender met leuke producties van Roska en Addison Groove. Uiteindelijk ‘ontploft’ FabricLive 61 bij Blue Meanie van Distance. Wat is dat een harde plaat zeg! De acht minuten die volgen zijn een walhalla voor de liefhebbers van de zware bassen en 140+ BPM. Om daarna weer uit te komen bij Venom.

FabricLive 61 is niet de meest evenwichtige mixtape die Fabric ooit heeft uitgebracht. Geen mixtapeklassieker dus. Daarvoor is er te veel verschil tussen het harde beukwerk en de diepe, warme klanken van de techno in het begin van de plaat. Desondanks valt er genoeg te genieten in de 64 minuten waarin Pinch je als luisteraar meeneemt in zijn muzikale spectrum.

Mo Banadji