Recensie: Is Tropical – Native To

is tropical   native to artwork

We hadden het eerder al over de video bij single The Greeks gehad, nu is daar het volledige album van Is Tropical. En blijkt dat The Greeks een aardige dwarsdoorsnede is van het geluid dat deze jonge Britse band nastreeft.

Stel, je had Joy Division’s Ian Curtis als jongeman naar een tropisch eiland gestuurd en gevraagd om Love Will Tear Us Apart te herschrijven. Het resultaat zou dan waarschijnlijk iets zijn geworden als de opener van dit album, South Pacific. Met een instrumentale melodie-lijn (bas? Gitaar?)die zo uit de koker van Peter Hook had kunnen komen, en een zanglijn die in dezelfde hoek zit komt het jonge clubje in ieder geval sterk uit de startblokken.

Euforische gekte

The Greeks werkt ook prima, met het mantra “You only get what you give away” als terugkerend thema en een wat duister aandoende synthbas. Is Tropical blijkt sterk te zijn in muziek die zwaar leunt op pop en new wave uit respectievelijk eind en begin jaren 80, waarbij de losheid van hedendaagse indierock en het hedonisme dat destijds het debuutalbum van Klaxons zo lekker maakte ook in de mix worden meegenomen. De vocalen van Simon Milner, even als bepaalde breakdowns (What??? als goed voorbeeld) doen sowieso erg aan de Klaxons denken. Daarbij merken we wel op dat Is Tropical qua euforische gekte iets voorzichtiger is dan hun landgenoten.

Festivals

Voor een debuutalbum heeft de band haar geluid goed voor elkaar. Het songmateriaal is helaas niet overal even sterk. De tweede helft van Native To heeft het moeilijk om de interesse van de luisteraar vast te houden. Ook zit er net even te veel mid-tempo filler zoals Clouds en I’ll Take My Chances tussen. Berlin heeft dan weer potentie om een (opnieuw hedonistisch) anthem te worden. Wij verwachten dat het “I let myself go” deze zomer uit volle borst meegeschreeuwd gaat worden op de diverse festivals. En wellicht hebben we hier te maken met opnieuw een Britse dance-achtige act die het van haar live-optredens moet gaan hebben. En daar is al enige tijd een stevige vacature: waar zijn Infadels tegenwoordig gebleven?